stało się zadość czemuś

См. также в других словарях:

• stało się zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} stało się tak, jak coś tego wymagało, jak ktoś tego żądał, pragnął itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stało się zadość sprawiedliwości, winni zostali skazani. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zadość — daw. «tyle, ile trzeba dla zadowolenia kogoś, czegoś; dość, wystarczająco; aż nadto» dziś tylko w książk. zwrotach: Czynić zadość czemuś (wymaganiom, dążeniom, chęciom itp.) «spełniać, zaspokajać wymagania, dążenia, chęci itp.» ◊Stało się zadość… …   Słownik języka polskiego

• zadość — zadość* {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czynić – uczynić zadość {{/stl 7}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}; stało się zadość {{/stl 7}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zadość — 1. Czemuś stało się, stanie się zadość «o sytuacji, w której coś stało się, stanie się faktem, zgodnie z jakimiś oczekiwaniami»: Przepisom stanie się zadość, jeśli wypłata nastąpi do 6 października (...) Polityka 27/2000. (...) uczynię wszystko,… …   Słownik frazeologiczny

• stać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}stawać się{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}być [stać się] gościem w domu; być [stać się] całym światem {{/stl 7}}{{stl 8}}{dla kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}; być [stać się] panem położenia… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stać się — (A) słowo ciałem się stało zob. ciało 1. Coś staje się czyjąś drugą naturą zob. natura 1. Czemuś stało się, stanie się zadość zob. zadość 1. Ktoś zje diabła, nim (jeżeli) coś się stanie zob. zjeść 1. Stać się czyimś echem zob. echo 2. Stać się… …   Słownik frazeologiczny

• stawać się — (A) słowo ciałem się stało zob. ciało 1. Coś staje się czyjąś drugą naturą zob. natura 1. Czemuś stało się, stanie się zadość zob. zadość 1. Ktoś zje diabła, nim (jeżeli) coś się stanie zob. zjeść 1. Stać się czyimś echem zob. echo 2. Stać się… …   Słownik frazeologiczny

• sprawiedliwość — ż V, DCMs. sprawiedliwośćści, blm 1. «sprawiedliwe postępowanie; sprawiedliwy sąd o czymś; bezstronność osądu, obiektywizm» Należna sprawiedliwość. Sprawiedliwość dziejowa. Obywatelska sprawiedliwość. Sprawiedliwość w sądach, w postępowaniu, w… …   Słownik języka polskiego